Het is inmiddels de derde keer dat Holland Opera Blauwbaardsburcht presenteert. Deze keer als Bluebeard in de Werkspoorkathedraal in Utrecht: een grote metalen open loods in de buurt van Lombok. Holland Opera toont een toegankelijke voorstelling met grote intimiteit voor een breed publiek … Continue readingToegankelijke voorstelling dankzij popclichés
Elk jaar in juli kan de operaliefhebber in Aix en Provence zijn hart ophalen. Diverse locaties overdekt en in de buitenlucht tonen in die maand opera, recitals en jazzconcerten. Voor theaters ook interessant nieuwe producties te komen bekijken. Vier opera’s zijn in dit stuk beoordeeld en allen van een ander niveau. Met name Pelléas en Mélisande van Debussy én Il ritorno d’Ulisse in patria van Monteverdi maakten er echt een feest van. … Continue readingOperafestival in Aix en Provence 2024: gevarieerd en creatief
Een wilde, dierlijke Odysseus keert terug van zijn avonturen, en neemt wraak op de minnaars van zijn geliefde. Een uitmuntende cast maakt een feest van Il ritorno d’Ulisse in patria. … Continue readingEen Monteverdi opera met topcast biedt drie uur vakantie
Mélisande doet een zwangerschapstest waarna ze op bed in slaapt valt. Ze heeft haar eigen pleziertjes gekozen en belandt in gesloten ruimtes: de straf van haar Über-ich vanwege haar onacceptabele gedrag. … Continue readingPelléas en Mélisande is een absolute hoogvlieger tijdens festival d’Aix en Provence
De Albanese sopraan Ermonela Jaho blaast Madame Butterfly leven in. Voor het overige blijft de opera mat en statisch als een passief tableau vivant … Continue readingGrote sopraan redt matte Madame Butterfly
Agamemnon moet zijn dochter doden, heeft de ziener Clachas gezegd. Met dit offer aan de godin Artemis zullen de Grieken de slag met de Trojanen winnen, aldus de ziener. De dwingende verwijzingen naar de oorlog in Oekraïne nemen we op de koop toe. … Continue readingDwingende verwijzingen naar ‘Oekraïne’ maken Iphigénie er niet beter op
Al bij de eerste minuut voel je: dit komt goed. Dit wordt een voorstelling om van te genieten: eenvoud in zijn opzet en gelaagd in zijn uitwerking. Je voelt de durf en de moed om door te pakken door kunstenaars die de kunst van het regisseren en decoreren snappen. Het zijn Barry Kosky en Rebecca Ringst die Il trittico hebben aangepakt en samen met het Nederlands Philharmonisch Orkest onder leiding van Lorenzo Viotti tot een succes maken. Dat in deze operadrieluik niet alle solisten even goed uit de verf komen, blijft nauwelijks hangen. … Continue readingIl trittico uitstekend door levendig decor
Een belcanto opera van Donizetti uit begin 19e eeuw plaatsen in het heden, lijkt een goed idee. Echter, niet wanneer de voorstelling te gewoon en té alledaags wordt waarbij spel- en zangplezier zijn weggepoetst. Deze opera mondt uit in een matte voorstelling in een krappe, brave jas die nauwelijks resoneert. … Continue readingRobert Devereux in brave, krappe jas resoneert nauwelijks
Als je uit stukken die al mooi genoeg zijn nog eens de allermooiste kiest, wat is dan het resultaat? Een Stendhal-achtige hyperervaring, of wordt het een hamburger die iedereen lekker vindt? Het concert met de mooiste madrigalen van Monteverdi leverde een gemengd resultaat. Was het eigenlijk wel een concert? Of waren we getuige van een cabaretvoorstelling? … Continue readingMadrigalen en het gevaar van populisme
Wie een klassieker als Wachten op Godot nieuw leven in wil blazen, moet een goede reden hebben. Erik Whien heeft die en toont een vermakelijke variant met een zwaar thema. … Continue readingWachten op Godot in vermakelijke uitvoering krijgt spontaan applaus